Köy Enstitüleri Yeniden Açılmalıdır

Köy enstitüleri, 1940’lı yıllarda Türkiye’de eğitim reformu amacıyla kurulan eğitim kurumlarıdır. Bu enstitüler, kırsal bölgelerdeki eğitim seviyesini yükseltmeyi ve kırsal kesimdeki toplumsal, ekonomik ve kültürel kalkınmayı desteklemeyi amaçlamaktaydı. Köy enstitüleri, ülkemizde uygulanan kalkınma hamlelerinin aksine merkezden taşraya yönelik bir proje olmayıp taşrada başlayıp merkeze yönelen bir kalkınmayı hedeflemekteydi. Tamamen yerli ve milli bir proje olan köy enstitüleri yeni Türkiye Yüzyılında tekrar ele alınmalıdır.

Köy enstitülerinin faydalarını altı madde ile özetlersek:

Eğitimin yaygınlaşması: Köy enstitüleri, o dönemde kırsal kesimdeki eğitim fırsatlarının sınırlı olduğu bir dönemde kurulmuştur. Köy enstitüleri, kırsal bölgelerdeki çocuklara ve gençlere eğitim imkânı sunarak, eğitimin yaygınlaşmasına katkıda bulunmuştur. Bu sayede kırsal kesimdeki insanlar, okuma yazma gibi temel becerileri öğrenmiş ve eğitim fırsatlarına erişim sağlamıştır.

Uzmanlaşmış Mesleki eğitim imkânları: Köy enstitülerinde öğrencilere tarım, hayvancılık, marangozluk, demircilik, terzilik gibi mesleklerin yanı sıra öğretmenlik eğitimi de verilmiştir. Bu sayede, köylerdeki gençler hem tarımsal üretimi artırabilecek bilgi ve becerilere sahip olmuş hem de köy okullarında öğretmen olarak görev alarak köydeki eğitim kalitesini yükseltebilmiştir.

Kırsal kesimde kalkınma ve modernleşme: Köy enstitüleri, kırsal kesimdeki toplumsal, ekonomik ve kültürel kalkınmayı desteklemeyi hedeflemekteydi. Öğrenciler, mezun olduktan sonra kendi köylerine dönerek bu bölgelerde modern tarım tekniklerini kullanabilir, yeni sanayi dalları kurabilir ve eğitimlerini halka aktarabilirlerdi. Böylece köylerdeki yaşam standardı yükselirken, kırsal kesimin modernleşmesine katkı sağlanmıştır.

Köy enstitüleri, köylerde tarım, zanaat, sağlık ve sosyal hizmet gibi alanlarda eğitim vererek kırsal kesimin kalkınmasına katkıda bulunmuştur. Bu sayede, köylerdeki yaşam standartları yükselmiş ve ekonomik açıdan daha güçlü bir yapı oluşmuştur.

Toplumsal eşitlik ve adalet: Köy enstitüleri, köy ve şehir arasındaki eğitim farkını azaltmayı amaçlamaktaydı. Bu sayede kırsal kesimdeki gençler, şehirdekilere eşit eğitim fırsatı sunularak toplumsal eşitlik sağlanmıştır. Aynı zamanda köy enstitülerinde cinsiyet ayrımı da yapılmamış, kız ve erkek öğrencilere eşit eğitim imkânı sunulmuştur. Köy enstitüleri, farklı sosyal ve ekonomik geçmişe sahip olan öğrencileri aynı çatı altında eğitim vererek toplumsal farklılıkları azaltmıştır.

Toplumsal dönüşüm: Köy enstitüleri, çağdaş ve yenilikçi bir eğitim anlayışını benimsemiştir. Köy enstitüleri, kırsal kesimde yaşayan insanların sadece okuma yazma becerilerini değil, aynı zamanda sosyal, kültürel bilincini de geliştirmeyi hedeflemiştir. Bu sayede, köy enstitülerinden mezun olan öğrenciler, köylerindeki toplumsal dönüşümün öncüleri olmuş ve toplumun genelinde ilerlemeye katkıda bulunmuşlardır.

Toplumsal bilinç ve dayanışma: Köy enstitüleri, kolektif çalışma ve dayanışma kültürünü benimsemeyi teşvik ediyordu. Öğrenciler, tarım ve üretim faaliyetlerinde birlikte çalışarak dayanışma ruhunu öğreniyorlardı. Bu da toplumsal dayanışma bilincinin güçlenmesini sağlamıştır.

Serdar GÜNDÜZ

Liyakat-Sen Genel Sekreter